به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهید امیر ابراهیم در اولین روز از اولین ماه سال ۱۳۴۷ مصادف با روز ۲۱ ماه مبارک رمضان، در قریه باغ فیض از توابع تهران دیده به جهان گشود. پدرش محمدمهدی، خوار و بار فروش بود و مادرش، زهرا نام داشت. وی تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. آزاد بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و دوم شهریور ۱۳۶۷، در ابوقریب ایلام بر اثر اصابت گلوله به قلب توسط نیروهای عراقی شهید شد. مزار او در امامزاده جعفر باغ فیض واقع است. برادرش محمد نیز شهید شده است.

این شهید بزرگوار دوران تحصیلی دبستان و راهنمایی را به خوبی و با موفقیت به پایان رسانید. سال 1357 هنگامی که انقلاب شکوهمند اسلامی به وقوع پیوست، این شهید عزیز تقریبا ۱۲ سال بیشتر نداشت، ولی فردی با شناخت کامل تعالیم قرآن و اسلام بود.

شهید ابراهیم در کلاس‌های قرآن استاد شهید عباسعلی ناطق نوری و کلاس‌های عقیدتی انجمن اسلامی مسجد همراه با دیگر هم سن و سالانش در محله حضور فعال داشت. ایشان به امام امت عشق می‌ورزید و برای خانواده شهدا احترام خاصی قائل بود.

امیر بعد از دوران انقلاب، فعالیت پیگیر و همه جانبه خود را در بسیج مستضعفین آغاز نمود، این شهید بزرگوار برای رفتن به جبهه تلاش های فراوان می‌کرد ولی به دلیل محدودیت سنی، از رفتن او به جبهه ممانعت به عمل می‌آمد. وی از این مسئله رنج فراوانی می‌برد تا بالاخره با اصرار فراوان در سال ۱۳۶۴ در سن 17 سالگی به جبهه حق علیه باطل اعزام شد.

به گفته نزدیکانش شهید ابراهیم بعد از رفتن به جبهه کمتر به مرخصی می‌آمد و کمتر می‌شد او را دید. ایشان پس از گذراندن دوره آموزشی در پادگان پرندک، در اولین حضور خود در جبهه، در لشگر ۲۷ محمد رسول الله، تیپ ذوالفقار، واحد آر پی چی۱۱ بود.

امیر در عملیات های کربلای۵، کربلای ۸، بیت المقدس۲، تصرف شلمچه و عملیات آزاد سازی حلبچه شرکت داشت. او با دیگر همرزمانش در عملیات کربلای ۴ به نخلستان‌های کنار رود بهمن شیر انتقال یافته بودند و در واحد آر پی چی ۱۱ کمک تیر انداز بود. امیر هر بار که از عملیات به تهران برمی گشت، از روحیه بالایی برخوردار بود و مردم را نیز از این شور و هیجان بی نصیب نمی‌گذاشت.

سرانجام این شهید بزرگوار در روز ۲۲ شهریورماه سال۱۳۶۷ در عملیات دفاعی ابوقریب در حالی که تیربارچی بود، حماسه آفرید و شربت شهادت را نوشید و به آرزوی دیرینه خود رسید.

در فرازی از وصیتنامه شهید امیر ابراهیم آمده است: «شهادت یک افتخار و یک انتخاب است نه یک اتفاق، شهید انتخاب می‌کند، شهید آزمایش می‌شود و امتحان می شود. خدای تبارک و تعالی به انسان آزادگی داده است تا انتخاب کند، رضای الهی یا رضایت شیطان، سعادت یا فلاکت، رضایت خداوند یا غضب خدا، شهادت در راه خدا یا مردن در بستر.

ای مسلمین بدانید و به همه بگویید اجباری در کار من نبوده، بلکه با آگاهی کامل و هدف مشخص پای در میدان آزمایش می‌گذارم و شعار (لا اله الا الله) را به مرحله عمل در می‌آورم. آنقدر می‌جنگم تا جانم را فدای او کنم تا از من راضی شود.

این را هم بدانید که ما برای خاک نمی‌جنگیم، بلکه برای اسلام می‌جنگیم و باید اسلام را به تمام جهان صادر کنیم. سعی کنید فضائل اخلاقی را کسب کنید و رذائل اخلاقی را از خود برانید.
می‌خواهم نماز را بپا دارید و دستورات اسلام را جدی شمارید.»

گفتنی است آرامگاه این شهید بزرگوار در امامزاده جعفر محله باغ فیض تهران قرار دارد.

سلامی بدهیم به روح پرفتوح شهدا با قرائت زیارت نامه شهدا:

اَلسَّلامُ عَلی رَسوُلِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلی نَبِی اللّهِ اَلسَّلامُ عَلی مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ؛ اَلسَّلامُ عَلی اَهْلِ بَیْتِهِ الطّاهِرین اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَیُّهَا الشُّهَدآءُ الْمُؤْمِنُونَ؛ اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَهْلَ بَیْتِ الاْیمانِ وَ التَّوْحیدِ اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَنْصارَ دینِ اللّهِ وَ اَنْصارَ رَسُولِهِ عَلَیْهِ وَ الِهِ السَّلامُ سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدّارِ اَشْهَدُ اَنَّ اللّهَ اخْتارَکُمْ لِدینِهِ وَ اصْطَفاکُمْ لِرَسُولِهِ؛ وَاَشْهَدُ اَنَّکُمْ قَدْ جاهَدْتُمْ فِی اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَ ذَبَبْتُمْ عَنْ دینِ اللّهِ وَ عَنْ نَبِیِّهِ؛ وَ جُدْتُمْ بِاَنْفُسِکُمْ دُونَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّکُم قُتِلْتُمْ عَلی مِنْهاجِ رَسُولِ اللّهِ؛ فَجَزاکُمُ اللّهُ عَنْ نَبِیِّهِ وَعَنِ الاِْسْلامِ وَ اَهْلِهِ اَفْضَلَ الْجَزآءِ وَ عَرَّفَنا وُجُوهَکُمْ فی مَحَلِّ رِضْوانِهِ وَ مَوْضِعِ اِکْرامِهِ مَعَ النَّبِیّینَ وَ الصِّدّیقینَ وَ الشُّهَدآءِ وَ الصّالِحینَ وَ حَسُنَ اُولَّئِکَ رَفیقاً اَشْهَدُ اَنَّکُمْ حِزْبُ اللّهِ وَاَنَّ مَنْ حارَبَکُمْ فَقَدْ حارَبَ اللّهَ وَ اَنَّکُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبینَ الْفائِزینَ الَّذینَ هُمْ اَحْیآءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ فَعَلی مَنْ قَتَلَکُمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلاَّئِکَةِ و َالنّاسِ اَجْمَعینَ اَتَیْتُکُمْ یا اَهْلَ التَّوْحیدِ زائِراً وَبِحَقِّکُمْ عارِفاً وِبِزِیارَتِکُمْ اِلَی اللّهِ مُتَقَرِّباً وَ بِما سَبَقَ مِنْ شَریفِ الاْعْمالِ وَ مَرْضِی الاْفْعالِ عالِماً فَعَلَیْکُمْ سَلامُ اللّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ بَرَکاتُهُ وَ عَلی مَنْ قَتَلَکُمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ غَضَبُهُ وَ سَخَطُهُ اَللّهُمَّ انْفَعْنی بِزِیارَتِهِمْ وَ ثَبِّتْنی عَلی قَصْدِهِمْ وَ تَوَفَّنی عَلی ما تَوَفَّیْتَهُمْ عَلَیْهِ وَ اجْمَعْ بَیْنی وَ بَیْنَهُم فی مُسْتَقَرِّ دارِ رَحْمَتِکَ اَشْهَدُ اَنَّکُمْ لَنا فَرَطٌ وَ نَحْنُ بِکُمْ لاحِقُونَ

سلام بر رسول خدا سلام بر پیامبر خدا سلام بر محمد بن عبداللّه سلام بر خاندان پاکش سلام بر شما ای شهیدان با ایمان سلام بر شما ای خاندان ایمان و توحید سلام بر شما ای یاران دین خدا و یاران رسول خدا - که بر او و آلش سلام باد - سلام بر شما بدان شکیبائی که کردید پس چه خوب است خانه سرانجام شما گواهی دهم که براستی خداوند شما را برای دین خود انتخاب فرمود و برگزیدتان برای رسول خود و گواهی دهم که شما در راه خدا جهاد کردید آن طور که باید و دفاع کردید از دین خدا و از پیغمبر خدا و جانبازی کردید در رکاب رسول خدا و گواهی دهم که شما بر همان راه رسول خدا کشته شدید پس خدای تان پاداش دهد از جانب پیامبرش و از دین اسلام و مسلمانان بهترین پاداش و بشناساند به ما صورت های شما را در جایگاه رضوان خود و موضع اکرامش همراه با پیمبران و راستگویان و شهیدان و صالحان و چه نیکو رفیقانی هستند آن ها گواهی دهم که شمائید حزب خدا و هر که با شما بجنگد مسلماً با خدا جنگ کرده و براستی شما از مقربان و رستگارانید که در پیشگاه پروردگارشان زنده اند و روزی می خورند پس لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آن که شما را کُشت آمده ام به نزد شما برای زیارت ای اهل توحید و به حق شما عارفم و بوسیله زیارت شما بسوی خدا تقرب جویم و بدان چه گذشته از اعمال شریف و کارهای پسندیده دانایم پس بر شما باد سلام خدا و رحمت و برکاتش و لعنت خدا و خشم غضبش بر آن کس که شما را کُشت خدایا سود ده مرا به زیارت شان و بر آن نیتی که آن ها داشتند مرا هم ثابت بدار و بمیرانم بر آن چه ایشان را بر آن میراندی و گرد آور میان من و ایشان در جایگاه خانه رحمتت گواهی دهم که شما بر ما سبقت گرفتید.