جاوید قربان اوغلو دیپلمات سابق ایران در پاسخ به سوال خبرنگار بین الملل حیات مبنی بر اینکه هدف از قرآن سوزی در کشورهای غربی چه چیزی است و واکنش جهان اسلام با این توحش قرون وسطایی در اروپا، باید چگونه باشد، گفت: توهین به مقدسات، عملی بسیار زشت و ناپسندیده است و در واقع اهانت به معتقدان آن دین و آیین و یا حتی باورهای مردم است. اهانت به کتاب مقدس مسلمان چند سالی است که در زیر پوشش به اصطلاح آزادی‌های فردی در برخی کشورهای اروپایی در جریان است.

وی ادامه داد: از اوایل دهه‌های اول قرن گذشته، اروپا و به طور کلی آنچه غرب نامیده می‌شود، در زمینه شیوه های زندگی اجتماعی، جریانات روشنفکری و آزادی‌های مدنی تحولات بسیاری را شاهد بود. به همین جریان و یا جنبش فمنیستی نگاه کنید، در اوایل قرن بیستم نوع لباس و پوشش زنان در مغرب زمین، روابط خانوادگی، احترام به حریم خانواده چگونه بود و اکنون با چه شرایطی روبرو هستیم.با این حال نمی‌توان منکر پیشرفت‌های شگرف غرب در زمینه نهادینه کردن دمکراسی و احترام به رای و انتخاب مردم کرد. 

این کارشناس مسائل بین الملل خاطر نشان کرد: باید فرق قائل شد بین دو موضوع توهین و نقد. اهانت اقدامی نکوهیده است. قرآن پیروان خود را حتی از توهین به نمادهای مشرکان و بت پرستان (بت ها) نیز نهی کرده؛ وَ لا تَسُبُّوا الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ فَیَسُبُّوا اللهَ؛ جالب است در ادامه این آیه اهانت مشرکان به خدای مومنان را با عبارت (عدوا بغیر علم) توصیف کرده است. مساله مهم در توهین مشرکان عدم اگاهی آنان و توصیه به پرهیز از اقدام مشابه توسط مومنان است.

قربان اوغلو ادامه داد: نقد افکار، عقاید و اعتقادات نه تنها مانعی ندارد بلکه ادیان الهی بدان توصیه کرده‌اند.در قرآن کریم و بخصوص شرح احوال پیامبران در قرآن و سیره پیامبر اسلام و ائمه اطهار از این نمونه‌ها بسیار می‌توان یافت.

دیپلمات سابق ایران در ادامه اظهار کرد: افراط موضوعی مسبوق به سابقه است. در همه ادیان و مکاتب فکری هم بلا استثنا وجود دارد. در بین پیروان ادیان الهی اعم از یهود، مسیحیت و مسلمانان گرایش‌های افراطی فراوانی از زمان پیدایش آن دین می‌توان مشاهده کرد، به طور طبیعی نمی‌توان مانع تفکر و ارائه تفاسیر مختلف از آموزه های دین شد.آنچه که باید مدنظر قرار گرفته شود وظیفه حکومت‌ها در تنظیم قوانینی است که در عین احترام به آزادی ها، مانع بروز و ظهور رفتارهایی شود که تحت لوای آزادی هنجارها، باورها و اعتقادات بخش کوچک و یا بزرگ جامعه را مورد اهانت قرار می‌دهد.

قربان اوغلو خاطر نشان کرد: نمی دانم منظور شما از توحش قرون وسطایی درباره چه رفتارها در مغرب زمین در قرون وسطی است. از یاد نبریم در کنار جنگ های صلیبی بین مسیحیان و مسلمان، اروپا سالیان، دهه‌ها و حتی چند قرن متمادی شاهد جنگ های داخلی از جنس مذهبی بود. در همین مغرب زمین انسان‌های بسیاری قربانی تفکرات افراطی مذهبی شدند. اطلاق کلمه کافر فقط مخصوص کافران به خدای مسلمانان نیست، این واژه در غرب تاریخی طولانی دارد. اعدام، آتش زدن و نسل کشی پیروان دین (عیسی مسیح) که برداشت هایی متفاوتی با آنچه که کلیسا به عنوان متولی رسمی مسیحیت ارائه می کرد، بخش انکار ناپذیری از تاریخ اروپاست. هنر آنها مدیریت این گونه افراط گری‌ها و رواداری، نهادینه کردن قانون و التزام به آن در زندگی مدنی و رفتارهای اجتماعی بود. البته نمی توان منکر شد که قانون هر قدر هم که محکم باشد، لزوما نمی تواند به صورت عامل مانعی بر رفتارهای افراطی، هنجارشکنی، توهین به اعتقادات دیگران باشد.

دیپلمات سابق ایران در ادامه افزود: تصور می‌کنم بخشی از اقداماتی مانند آنچه که چند روز قبل در سوئد شاهد بودیم، واکنشی و عکس العملی است، جالب که در مورد اخیر فرد خاطی مسلمانی عراقی الاصل بود. چهار دهه گذشته جهان رودیدادهای ناگواری را در جهان اسلام شاهد بود که هیچ ربطی به دین و آیینی که حضرت محمد(ص) مروج آن بود ندارد. نمی‌توان سربریدن انسانها در ملاعام، زندان و شکنجه و نوع برخورد با زنان از سوی طالبان و تفکرات طالبانی در هر نقطه از کره خاکی که به پیامبری نسبت داد که رحمه للعالمین است. قطعا باید قرآن سوزی را نکوهش کرد و از طرق قانونی و قوانین بین المللی دولتها را وادار کرد که مانع اینگونه اقدامات تحت لوای به اصطلاح آزادی های مدتی شوند. در عین حال باید توجه داشته باشیم که راه حل مقابله با این رفتارهای جنون آمیز صدور فتوای قتل، آتش زدن دفاتر مجلات مروج اینگونه افراط گری ها مانند آنچه که در مورد مجله فکاهی شارلی ابدو فرانسه شاهد بودیم، نیست.

وی با بیان اینکه ادعای اسلام شناسی ندارم ولی برداشت من از قرآن دعوت مومنان به (جادلهم بالتی هی احسن) در اینگونه موارد است، گفت: تقویت همبستگی دولت های اسلامی، واکنش متحد این دولتها با کشوری که اجازه چنین اقدامی را تحت لوای آزادی می‌دهد، از دیگر راهکارهای برخورد با این گونه افراط‌گری هاست.