به گزارش خبرنگار گروه ورزشی حیات؛ رشته فوتبال به واسطه مقبولیت بالای اجتماعی خود و تاثیری که روی بخش عمده‌ای از جمعیت مردم ایران دارد مانند خیلی دیگر از کشورهای دنیا نقشی فراتر از یک رشته ورزشی صرف را دارد و بیشتر با یک عنصر کنترل کننده اجتماعی طرف هستیم که حساسیت بالای دولت و نظام روی کنترل این رشته ورزشی و البته نگرانی‌های درست و به جایی که در خصوص واگذاری مدیریت آنها به بخش خصوصی وجود دارد هم از همین اهمیت بالای اجتماعی این ورزش می‌آید. جایی که یک تصمیم اشتباه که منجر به سلسله تصمیمات اشتباه بعدی می‌شود ممکن است خسارات جبران ناپذیری از خود بر جای بگذارد.

دلیل یدک کشیدن پیشوند فرهنگی در ابتدای نام باشگاه‌های ورزشی ما هم همین موضوع است و اینطور عنوان شده که فعالیت‌های فرهنگی و لزوم توجه به فرهنگ‌سازی و پیشبرد و ارتقای سطح فرهنگی جامعه به واسطه عنصر محبوبی مثل رشته ورزشی فوتبال حتی نسبت به رویکرد ورزشی آنها و کسب عناوین قهرمانی در میادین رقابت فنی در اولویت است ولی این رویکرد که البته درست و به جا هم هست متاسفانه در حد یک نام و شعار باقی مانده و فعالیت‌های فرهنگی در ورزش و فوتبال ما طبق برآیند سال‌های اخیر نه تنها تاثیر مثبتی از خود نشان نداده بلکه حرکتی رو به عقب و پس رونده در آن شاهد بودیم که نمونه‌های عینی ناهنجاری و اتفاقات زشت و زننده در آن بارها و بارها دیده شده که یا نسبت به آن برخوردی به آن شکل صورت نگرفته و یا اگر اقدامی هم انجام شده برآیند موجود نشان می‌دهد اثر مثبت چندانی نداشته است و این خودش زنگ خطری برای پیشگیری از موارد ناراحت کننده‌ای است که در آینده در انتظار ما نشسته و از الان فرصت داریم از آن پیشگیری کنیم.

روز پنجشنبه اولین تمرین فصل جدید استقلال و البته رونمایی از سرمربی جدید این تیم در شروع کارش با آبی‌های پایتخت بود. تمرینی که پیش از آن اعلام شده بود با حضور هواداران و اصحاب رسانه برگزار می‌شود و البته التهاباتی که پیش از آن در فضای مجازی از سوی بخشی از جامعه هواداری این باشگاه دیده شده بود نشان می‌داد پتانسیل هر اتفاقی در این جلسه تمرینی وجود دارد، موضوعی که البته در خصوص آن نه پیش بینی صورت گرفته بود و نه اقدامات پیش‌گیرانه و حتی برخی کج سلیقگی‌های مدیریتی آن را اتفاقا به سمت جلو هول داد و نیروی محرکه جریانی شد که شاید با برنامه ریزی قبلی یا شاید هم لحظه‌ای و اتفاقی صحنه‌های زشتی را رقم زد که هدف اصلی برگزاری این جلسه تمرینی را زیر سوال برد و باشگاه استقلال را که جامعه مخاطبش بخش عمده‌ای از جمعیت ایران را تشکیل می‌دهد در همین ابتدای کار با حواشی مخرب پررنگی روبرو کرد که بدون شک آثار منفی آن در طول فصل گریبان این تیم را خواهد گرفت.

بی‌توجهی به ترند شدن  اعتراض به سرپرست مدیرعاملی استقلال اشتباه اول و مهمی بود که پیش زمینه التهابات روی سکوها در جلسه تمرینی بود. وقتی مدیریت باشگاه به جای لزوم پاسخگویی و توجه نشان دادن به اعتراضات سعی کرد بی تفاوت و خاموش از کنار آن عبور کند، تماشای بنری متملقانه در تمجید از مدیرعامل و مدیر اجرایی باشگاه استقلال در جلسه تمرینی که هدفش معارفه سرمربی جدید این تیم است در محلی که هر هوادار هنگام ورود به زمین چمن کمپ باشگاه آن را می‌دید، بدون تردید آتش خشمی که از پیش گداخته شده بود را شعله ور می‌کرد و حتی اگر مدیران باشگاه طبق ادعای خود از نصب این بنرها اطلاعی نداشتند بازهم همین بی اطلاعی نشان واضحی از سو مدیریت در این مجموعه دارد که اتفاقات تلخ آتی را رقم زد.

حضور افرادی با وجهه اجتماعی منفی در تمرینات هم اشتباه فاحش دیگری بود که پرده دوم و البته اصلی این نمایش زشت را در تمرین روز پنجشنبه استقلال رقم زد، البته که حقوق شهروندی هرکسی ایجاب می‌کند که در محیط‌های عمومی مطابق میل و سلیقه خودش حضور پیدا کند و کسی نمی‌تواند فردی که آزادی اجتماعی و قانونی دارد را از حقوق شهروندی خودش منع کند ولی حضور این افراد در محل خارج از جایگاه تماشاگران که افراد عادی نمی‌توانند در آن حضور پیدا کنند و مهم‌تر از آن برخورد گرم و خوش و بش مدیران ارشد باشگاه با این نفرات را چطور می‌توان توجیه کرد و درگیری‌های فیزیکی رخ داده در دفاع از حجت کریمی هنگام شعار علیه او از روی سکوها را یک موضوع اتفاقی دانست و مدیران باشگاه چطور می‌توانند خودشان را از جو و فضایی که در فضای هواداری در این خصوص علیهشان شکل گرفته است مبرا کنند؟

ماجرای تلخ در اینجا فقط کتک خوردن 1-2 شهروند روی سکوها آنهم به جرم اعتراض به عملکرد مدیرعامل یک باشگاه مردمی نیست و ماجرای تلخ‌تر آشوب و جنجالی است که بازتاب عمومی گسترده آن به نا امن نمایی فضاهای این چنینی در سطح جامعه کمک شایانی می‌کند تا جلوی گسترش محیطی مناسب که می‌تواند محل درستی برای تخلیه هیجانات عمومی باشد را بگیرد و ضربه و آسیبی که جوان ایرانی در این نقطه از چنین فضایی می‌خورد هزینه به مراتب سنگین‌تری دارد که با دلجویی از دو هوادار کتک خورده روی سکوها پاک نمی‌شود.

در شرایطی که سال‌ها کار فرهنگی برای تناسب سازی اجتماعی محیط‌های ورزشی ما شکل گرفته تا فضا برای تخلیه شور و هیجان اجتماعی اقشار مختلف جامعه علی الخصوص قشر جوان ما بهتر از قبل فراهم شود و برای تناسب سازی فضا و زیرساخت موجود در جهت فراهم شدن بیش از پیش ورود بانوان به محیط‌های این چنینی انصافاً فعالیت‌های مفیدی از سوی برخی دستگاه‌ها شکل گرفته است ولی سو مدیریت های این چنینی که ناشی از همان بی توجهی به پیشوند فرهنگی نام باشگاه‌ها است، محیط‌های این چنینی را به شکلی در آورده که نه تنها مناسب ورود بانوان نیست که حتی امنیت جانی، روانی و  فرهنگی ورود آقایان را هم خدشه دار می‌کند و شاید با ادامه این روند حتی ورود آنها هم نه از سوی مدیران و مقامات که از سوی افکار عمومی و اجتماعی با ممنوعیت روبرو شود.

این بیش از پیش نشان می‌دهد انتخاب مدیران مناسب برای باشگاه‌های مردمی و پرطرفدار چقدر حساس و مهم است و انتظار می‌رود حمید سجادی، وزیر ورزش و جونان که با ورود سریع خود و دستور ویژه برای پیگیری اتفاقات پیش آمده نشان داد از این موارد و اهمیت آن غافل نیست، در انتخاب مدیرانش برای دو باشگاه تحت نظر خود دقت و اهتمام بیشتری به خرج دهد تا سوای موفقیت فنی شاهد پیشبرد فرهنگی فعالیت‌های باشگاه‌های مردمی که مسئولیت اجتماعی سنگینی روی دوششان هست هم البته بیش از پیش باشیم.