به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ امروز مصادف با سالروز شهادت سردار شهید «محمد بروجردی» است، این شهید بزرگوار در سال ۱۳۳۳ در روستای (دره گرگ) از توابع شهرستان بروجرد چشم به جهان گشود. وی 6 سال بیشتر نداشت که پدرش را از دست داد از آن پس مادر سرپرست خانواده بود،شهید بروجردی از همان کودکی بزرگ مرد بود، در آغاز هفتسالگی اش با ورود به مدرسه بهمنظور تأمین معاش خانواده، برای تحصیل به مدرسه شبانه می رفت تا در کنار فراگیری دانش بتواند تکیهگاهی برای خانوادهاش باشد.
بعد از مدتی شهید بروجردی به همراه خانواده اش به تهران آمدند و در یک کارگاه تشک دوزی مدتی کار کرد. در ۱۷ سالگی به خدمت سربازی فراخوانده شد، اما چون مخالف خدمت در نظام ستمشاهی بود، از خدمت سربازی گریخت و برای دیدار امام (ره) راهی عراق شد. در مرز عراق دستگیر و به مدت ۶ ماه در زندانها و شکنجهگاههای رژیم به سر برد، پس از آن بود که دوباره جهت خدمت سربازی به تهران آورده شد.
با اوجگیری روند انقلاب اسلامی، شهید بروجردی بهصورت شبانهروزی، درگیر هدایت و اجرای مسائل سیاسی – نظامی نهضت گردید. در دوازدهم بهمن سال ۱۳۵۷، همزمان با ورود پیروزمندانه حضرت امام به ایران، به امر شهید دکتر بهشتی و با نظارت حاج عراقی مسئولیت تشکیل و سرپرستی گروه حفاظت از رهبر کبیر انقلاب، به او محول شد، شهید بروجردی به همراه دیگر همرزمانش، مسئولیت حراست از امام بزرگوار را در فرودگاه مهرآباد، مسیر بهشت زهراء(س) و "مدرسه علوی" عهده دار شد، سپس بلافاصله دست بهکار تشکیل و سازماندهی یگان حفاظت محل سکونت حضرت امام در تهران گردید.
در پی آغاز درگیریهای مسلحانه مردم و نیروهای شاه در روزهای ۲۱ و ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ ، محمد نیز همدوش دیگر رزمندگان انقلاب به صفوف متزلزل قوای آریامهری حملهور شد، او نقش چشمگیری در تصرف "پادگان جمشیدیه" و نیز آزادسازی مراکز رادیو و تلوزیون از لوث چکمهپوشان گارد جاویدان ایفا کرد، در همین عملیات اخیر، با اصابت گلولهای از ناحیه پا مجروح شد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شهید بروجردی جزو هسته اولیه تشکیلدهنده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که تشکیل نیروی آموزش دیده و منسجم از بچههای سپاه را بر عهده داشت به دلیل این اقدامات بی بدیل بارها به وی پیشنهاد فرماندهی سپاه دادهشده بود اما ایشان این پیشنهاد را نپذیرفت و حتی وقتی شهید محلاتی نماینده امام در سپاه، فرماندهی کل سپاه را به بروجردی پیشنهاد کرد، او درخواست کرد تا فرماندهی تیپ ویژه شهدا را به او بدهند بنا به گفته بسیاری از نزدیکان وی علت قبول نکردن این مسئولیت را لزوم خدمترسانی به مردم کردستان عنوان کرد، چراکه محور حرکت خود را خدمت به مردم مظلوم کردستان در کنار مبارزه با نیروهای ضدانقلاب قرار داده بود، بنابراین لقب مسیح کردستان را برای شهید بروجردی باید نشاندهنده گوشهای کوچک از خدمات این شهید ماندگار در تاریخ دفاع مقدس دانست.
شهید بروجردی که در حیات پربرکتش منشا بسیاری از خیرات بود با تقدیر الهی پس از عمری کوتاه ولی سراسر مبارزه و تلاش و محرومیت، با قلبی آکنده از عشق به اسلام و محرومان به شهادت رسید و خصلت های بیشماری همچون سادهزیستی، تحمل مشکلات، آگاهی و بصیرت، عشق به امام و ولایت، صلابت و قاطعیت در مقابل ضدانقلاب و ستمگران را برای رهروانش به یادگار گذاشت.
مقام معظم رهبری درباره شخصیت شهید محمد بروجردی در 15 مهر ماه سال 1366 گفت: «چیزی که من از شهید بروجردی در آنجا احساس کردم و یک احترام عمیقی از او در دل من به وجود آورد این بود که دیدم این برادر، با کمال متانت و با کمال نجابت، به چیزی که فکر میکند مسئولیت و وظیفه است. برخی با احساسات شخصی و گروهی فکر میکردند یک نفر که با او موافقاند، او را تقویت کنند و یکی را که با او مخالفاند، با او مخالفت کنند. با کارهایش برخورد کنند. به هیچ وجه اینطور چیزی نبود. اما شهید بروجردی هیچگونه حرکتی که از آن حرکت، آدم احساس کند که در آن کارشکنی یا مخالفتی هست، انجام نمیداد و این علاقه من به این شهید را خیلی بیشتر کرد. من تصور میکنم روحیه آرامش و نداشتن حالت ستیزه جویی با دوستان و گذشت و حلم در مقابل کسانی که تعارضهای کاری با او داشتند، نشانه آن روح عرفانی شهید بود. معاشرتی که بتوانم جزئیات حالات عرفانی او را به دست بیاورم، متأسفانه نداشتم ولی برخوردها و رفتارها نشاندهنده معنویات و روحیات افراد است.»
شهید محمد بروجردی در اول خرداد 1362 در حالی که با عدهای دیگر از همرزمانش در مسیر جاده مهاباد، نقده حرکت میکردند بر اثر انفجار مین به آرزوی دیرینهاش رسید و به فیض شهادت نایل آمد.
نظر شما