به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ «تهران نامه» مجموعه ایست جامع در حوزه تهران شناسی که ناظر بر تمامی جنبه های تاریخی، جغرافیایی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگ و غیره این حوزه است. این تألیف به ثبت و ضبط وقایع تاریخی و هر آنچه که به فرهنگ مردم این سامان تعلق دارد و در معرض ویرانی و نسیان است، می پردازد؛ ثبت و ضبط آنچه را که به طور یکجا در چهارچوب بسیاری از فرهنگ ها یا کتب دیگر نمی گنجد. در حقیقت این مجموعه موزه ای تمام نما از گذشته تهران و تهرانیان (بلکه ایرانیان) است.
داریوش شهبازی تاریخ پژوه ایرانی است. وی از دهه شصت پس از تألیف «زندگینامه میرزا تقی خان امیر کبیر» و «تاریخ سکه» با گردآوری بیش از یک میلیون فیش در پی تألیف و تدوین مجموعهای بیست جلدی با نام «تهران نامه» است. مجموعههای «برگهایی از تاریخ تهران» و «پرسه در داراخلافه» از آثار وی چاپ و نشر یافته است. کتاب دوجلدی «روایاتی از تهران قدیم» از وی در دست چاپ است و حدود دویست مقاله در نشریات گوناگون از او نشر یافته است.
داریوش شهبازی در حاشیه سی و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در گفتگو با خبرنگار فرهنگی حیات؛ درباره نحوه نگارش «تهران نامه» بیان کرد: حدود چهل سال است که کار مطالعه، جمعآوری فیش ها و مطالبی که در حوزه تاریخ تهران است را آغاز کرده ام. در حقیقت این دانشنامه ابعاد مختلف سیاسی، فرهنگی و جغرافیایی تاریخ تهران را در برمیگیرد.
وی در ادامه افزود: تاکنون دو جلد این دانشنامه چاپ شده و حتی یک جلد آن در فضای مجازی بارگذاری شده است تا افراد بتوانند از آن بهره ببرند. همانطور که می دانید تالیف این دانشنامه بسیار کار مفصل و زمانبری است. امیدوارم بتوانیم حداقل پنج جلد از این دانشنامه را در سال پیش رو تمام کنیم. این کتاب در بیش از سی جلد منتشر خواهد شد.
شهبازی در پاسخ به این سوال که در تالیف این دانشنامه از چه منابعی استفاده شده است، گفت: در واقع برای نگارش این دانشنامه کلیه منابعی که در ارتباط با تاریخ و جغرافیای تهران است استفاده شده؛ اما بیشتر از سفرنامه ها استفاده می کنیم چراکه سفرنامه ها ابعاد مختلف فرهنگ را با نگاههای متفاوت به دقت توصیف میکند، مانند مراسم تعزیه، دهه عاشورا، برخورد با نورزو، حتی نوع غذاخوردن و لباس پوشیدن مردم نشان داده میشود. به لحاظ تاریخی نیز از منابعی چون خاطرات اعتماد السطنته، ناسخ التواریخ، اکسیر التواریخ و ... استفاده شده است.
وی درباره اینکه این دانشنامه به لحاظ تاریخی چه برههای را نشان میدهد، گفت: در واقع به لحاظ تاریخی برای این دانشنامه هیچ محدودیت زمانی قائل نشده ام؛ یعنی از ابتدای تاریخ سرزمینمان ایران شروع شده است و تا اواخر دوره پهلوی ادامه دارد.
نظر شما