به گزارش گروه وب گردی حیات؛ در سال ۳ ه‍ در روز جنگ احد، حضرت حمزه سید الشهداء و ۶۹ نفر از مسلمانان به شهادت رسیدند. [۱] در این جنگ مسلمانان هزار نفر بودند که به نوشته عده‌ای سیصد نفر در بین راه برگشتند و برای جنگ ۷۰۰ نفر باقی ماند. در این روز دندان و پیشانی پیامبر (ص) را شکستند. [۲]

شهادت حضرت حمزه (ع)

آن حضرت برادر رضاعی پیامبر (ص) بود، چون هر دو بزرگوار از زنی به نام ثویبه شیر خورده بودند. [۳]آن حضرت مردی شجاع و با هیبت بود و در این جنگ به دست وحشی و به دستور هند همسر ابوسفیان کشته شد. هند به خاطر کشته شدن پدر و برادر و عمویش در جنگ بدر، ابتدا قصد نبش قبر مادر پیامبر (ص) را داشت، ولی کفار قریش از ترس نبش قبور امواتشان مانع شدند. این بود که او وحشی را با وعده‌هایی به کشتن پیامبر (ص) یا علی مرتضی (ع) و یا حمزه تحریک کرد. وحشی گفت: «از کشتن پیامبر (ص) و پسر عمویش علی (ع) عاجزم، ولی برای کشتن حمزه کمین می‌کنم».

او در میدان جنگ با نیزه‌ای بر سینه و یا شکم مبارک آن حضرت زد و آن حضرت را شهید کرد. وقتی خبر به هند دادند، آن خبیث دستور داد سینه آن حضرت را بشکافد و جگر مبارک آن حضرت را بیرون آورد. وقتی خواست به جگر حمزه دندان بزند دندان‌های نحسش کارگر نشد. همچنین هند با خنجری گوش‌ها، بینی و... آن حضرت را جدا کرد و به گردن انداخت.

پیامبر (ص) هنگامی که حمزه را با آن وضع دیدند، گریستند و عبای مبارک را روی او کشیدند که خواهرش صفیه او را به آن حال نبیند و فرمودند: یا عم رسول الله و اسد الله و اسد رسوله ... یا فاعل الخیرات، کاشف الکربات ... امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا (س) و صفیه و دیگران بر آن حضرت گریستند. [۴]پیامبر (ص) بر بدن مبارک او نماز خوانده و او را در احد دفن نمودند.

فداکاری‌های امیرالمؤمنین (ع) در احد

در این روز بر اثر فداکاری‌ها و شجاعت‌هایی که امیرالمؤمنین (ع) در دفاع از وجود شریف خاتم الانبیاء (ص) و حفاظت از آن حضرت نشان داد جراحت‌های زیادی بر بدن مبارکش رسید. این در حالی بود که دیگران فرار کرده بودند و پیامبر (ص) فرمود: یا علی، آیا می‌شنوی که از آسمان تو را مدح می‌کنند. یکی از ملائکه به نام رضوان می‌گوید: «لا سیف الا ذوالفقار و لافتی الا علی». امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: از خوشحالی گریستم و خداوند سبحان را بر این نعمت حمد کردم. [۵]«برای مشاهده مطالب بیشتر در مورد جنگ احد به این لینک مراجعه نمایید.»