به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ سید مرتضی آوینی در 21 شهریور ماه سال 1326 در شهر ری متولد شد، بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه در شهرهای زنجان، کرمان و تهران و به دلیل علاقه ای که از کودکی به هنر داشت در سال 1344 در رشته معماری دانشکده هنرهای زیبایی دانشگاه تهران تحصیلات دانشگاهی خود را آغاز و در سال 1354 فوق لیسانس خود را در رشته معماری کسب کرد.
در کنار تحصیلات در رشته معماری در زمینه سرودن شعر، مقاله نویسی و نقاشی هم فعالیت داشت. شهید آوینی بعد از آشنایی با اندیشه های امام خمینی (ره) به یک جوان انقلابی تبدیل و بعد عضو جهاد سازندگی شد و در حوزه فیلمسازی فیلم مستند و روزنامهنگاری به فعالیت پرداخت.
در روز بیستم فروردین سال 1372، شهید آوینی به همراه یک گروه فیلمبردار، برای ساخت مجموعه جدید از مستند روایت فتح، به فکه رفته بود و زمانی که برای انتخاب لوکشین در حال بررسی منطقه بودند، در کنار مهندس سعید یزدان پرست با یکی از مین های به جای مانده از جنگ ایران و عراق، برخورد و به درجه رفیع شهادت رسید.
بعد از شهادت شهید آوینی، مقام معظم رهبری، از ایشان با عنوان «سید شهیدان اهل قلم» تجلیل کردند.
در قسمتی از وصیتنامه شهید مرتضی آوینی آمده است: «زندگی زیباست، اما شهادت از آن زیباتر است؛ سلامت تن زیباست، اما پرندهی عشق، تن را قفسی میبیند که در باغ نهاده باشند و مگر نه آنکه گردنها را باریک آفریدهاند، تا در مقتل کربلای عشق، آسانتر بریده شوند.
و مگر نه آنکه از پسر آدم، عهدی ازلی ستاندهاند که حسین را از سر خویش، بیشتر دوست داشته باشد و مگر نه آنکه خانه تن، راه فرسودگی میپیماید تا خانه روح، آباد شود.
و مگر این عاشق بیقرار را بر این سفینه سرگردان آسمانی، که کرهی زمین باشد، برای ماندن در اصطبل خواب و خور آفریدهاند و مگر از درون این خاک، اگر نردبانی به آسمان نباشد، جز کرمهایی فربه و تنپرور برمیآید.
ای شهید، ای آنکه بر کرانهی ازلی و ابدی وجود برنشستهای، دستی برار و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز، از این منجلاب بیرون کش.»