به گزارش گروه فرهنگی حیات؛ جعفرشجاع کیهانی عضو هیات علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و معاون گروه ادبیات معاصر با اعلام خبر درگذشت احمد سمیعی (گیلانی) مترجم، ویراستار و مدیر گروه ادبیات معاصر فرهنگستان گفت: استاد سمیعی گیلانی، روز چهارشنبه، دوم فروردین‌ماه بر اثر کهولت سن در منزل خود در تهران درگذشت.

به گفته او، پیکر سمیعی گیلانی برای خاکسپاری به زادگاهش رشت منتقل خواهد شد.

چند روز پیش از آغاز سال 1402، نیکولا رُش (Nicols Roche)، سفیر فرانسه در ایران، با حضور در منزل سمیعی گیلانی، بالاترین نشان نخل آکادمیک فرانسه، کوماندور، را به او اهدا کرد.

 احمد سمیعی (گیلانی) پدر ویراستاری ایران - 1299 تا 1402

احمد سمیعی (گیلانی) یازدهم بهمن 1299 در رشت به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند و سپس وارد دانشگاه تهران شد. در اواخر دهه 1340 به‌عنوان ویراستار در مؤسسه انتشارات فرانکلین آن زمان مشغول خدمت شد و به‌ موازات آن دوره کارشناسی‌ ارشد زبان‌شناسی را در دانشگاه تهران گذراند.

وی در کنار حرفه ویراستاری، چند کتاب در زمینه آیین نگارش و ویرایش تألیف‌ کرد و مقاله‌های ارزشمندی در مجلات متعددی نظیر پیک جوانان، کتاب امروز و رودکی به چاپ رسانید. سمیعی کار ترجمه را با برگرداندن رمان دلدار و دلباخته از ژرژ ساند شروع کرد و بعداً آثاری را از نویسندگان بزرگی مانند ژرژ پرک و گوستاو فلوبر به فارسی برگرداند.

خیال‌پروری‌های تفرجگر انزواجو از ژان ژاک روسو، چیزها از ژرژ پرک (ترجمه)، ادبیات ساسانی، داتا گنج‌بخش (زندگی‌نامه و تعالیم شیخ ابوالحسن علی‌ بن عثمان هجویری) از شیخ عبدالرشید (ترجمه)، چومسکی از جان لاینز (ترجمه)، هزیمت یا شکست رسوای آمریکا از ویلیام لوئیس و مایکل له‌دین (ترجمه)، ساخت‌های نحوی از نوآم چامسکی (ترجمه)، آیین نگارش، دیدرو از پیتر فرانس (ترجمه)، سالامبو نوشته گوستاو فلوبر (ترجمه)، شیوه‌نامه دانشنامه جهان اسلام، نگارش و ویرایش و تتبعات از مونتنی (ترجمه) از جمله آثار اوست.