به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ کتاب «روزی که در اتاق عمل گریستم»، دربرگیرنده خاطرات دکتر ایرج محجوب است. نویسنده در این کتاب با بیانی مستند، به بازگویی خاطرات دوران کودکی، نوجوانی، تحصیل و حضور یک پزشک متعهد در مراکز درمانی مختلف شرکت ملی نفت ایران در خوزستان و بالأخص بیمارستان‌های مناطق جنگی برای حفاظت از جان رزمندگان مجروح و ساکنین مناطق درگیر با جنگ تحمیلی پرداخته است. خاطرات مربوط به محاصره آبادان و حضور صاحب خاطره در بیمارستان‌های مناطق عملیاتی است.

این کتاب روایت مفصل و بلندی از صبوری و پشتکار یک پزشک پرشور و بااحساس است که طی یک دوره زمانی نزدیک به یک دهه با عزمی راسخ و اراده استوار کوشیده تا پیام‌رسان از جان‌گذشتگی و شهامت دوستان و همکارانش در جامعه پزشکی و درمان طی سال‌های جنگ تحمیلی بوده و برای تحقق این مهم از هیچ تلاشی فروگذار نکرده است.

در بخشی از کتاب آمده است:
سراسیمه به طرف حیاط دویدیم. خانم‌های پرستار که به حیاط رفته بودند، با شتاب خود را به سالن بیمارستان رساندند. جراحات سطحی برداشته بودند. نگهبان وسط حیاط روی زمین افتاده بود. بلافاصله برانکاری را که در کنار سالن بود برداشتم و با دوستم و چند تن از امدادگران به حیاط رفتیم. نگهبان غرق خون بود. گرد و خاک تمام بدن او را پوشانده بود. چند تکۀ بزرگ ترکش خمپاره در سینه و شکمش فرورفته بود. از دهانش خون کف آلود بیرون می‌زد و به سختی نفس می‌کشید. بلافاصله با کمک هم او روی برانکرد گذاشته و مستقیم به اتاق عمل بردیم. در اتاق عمل قبل از اینکه بتوانیم اقدامی کنیم، نفسش قطع شد... .