به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ فضل الله مهدى زاده محلاتى فرزند حاج غلامحسین متولد سال 1309 در محلات بود. شهید فضل الله را در شش سالگى به مدرسه اى به نام «مدرسه میرزا» که از نوع مکتب‌خانه هاى قدیم بود، سپردند. وى تا کلاس ششم در همین مدرسه درس خواند، اما با همه عشق و علاقه اى که براى تحصیل در وجودش حس مى کرد، اجازه نداشت براى ادامه تحصیل به مدارس دولتى برود. پدرش مایل بود که پیشه او را دنبال کند و در کارها مددکارش باشد.

شهید محلاتى، خود در این رابطه چنین مى گوید: «در محلات که شهرى مذهبى بود، تابستان ها عده اى از مراجع تقلید مى آمدند. مرحوم آیت الله سید محمدتقى خوانسارى سال هاى بسیار؛ تابستان ها تشریف مى آوردند. مرحوم آیت الله صدر و حضرت امام چند سال تابستان تشریف مى آوردند. طلبه هاى زیادى هر تابستان به محلات مى آمدند. در این شرایط، ناگهان عشق و علاقه اى بر من مستولى شد که بروم طلبه شوم. پدرم مخالف بود و من در کتاب هاى دعا جستجو مى کردم که ببینم چه دعایى موجب مى شود که انسان حاجتش برآورده شود. یادم هست که در همان سال عمل ام داود را به جا آوردم. سه روز روزه ماه رجب با همان اعمال خاص را انجام دادم و حاجتم این بود که پدرم راضى شود تا من طلبه شوم. بالاخره روى همین عشق به طلبگى یکى دو سال در همان جا پیش اهل علم درس خواندم و در ضمن به پدر و مادرم کمک مى کردم.

در یکى از تابستانها که بر حسب معمول آیت الله سید محمدتقى خوانسارى به محلات آمده بودند نزد ایشان رفتم و با گریه و زارى گفتم: مى خواهم طلبه شوم، پدرم راضى نمى شود. آیت الله خوانسارى، حاج محمدحسن عموى فضل الله را خواست و به وى گفت: شما، پدر ایشان را راضى کنید من نیز در قم سرپرستى او را به عهده مى گیرم. با اصرار عمویش، پدر راضى مى شود و او با دلى پرشور و علاقه اى سرشار در سال 1324 ه.ش در سن 15 سالگى در حالى به شهر مقدس قم رهسپار مى گردد که هنوز چند ماهى از ورود آیت الله بروجردى به قم نگذشته است.

وى در یکى از حجره هاى مدرسه فیضیه سکونت مى گزیند و با جدیت کامل به ادامه تحصیل مشغول مى شود و از محضر اساتید و علماى بزرگوار کسب فیض مى نماید.ایشان  در سال 1331 ازدواج کرد و صاحب پنج فرزند به نام‌های احمد، محمود، نجمه، ندا و میثم شد.

 وی  اولین نماینده امام خمینی در سپاه پاسداران بوده و  اولین بار خبر پیروزی انقلاب اسلامی را از رادیو سراسری ایران توسط ایشان  اعلام گردید.

شهید محلاتی  اسفند 1364  به همراه چند تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مسؤولین دولتی، قضات، نیروهای عالی رتبه ارتش ایران، وتعدادی از روحانیون با هواپیمای اف27 فرندشیپ عازم جبهه‌های جنگ بودند که هواپیمای آنها مورد حمله دو فروند جنگنده عراقی قرار گرفت و در 25 کیلومتری شمال اهواز سقوط کرد و همه سرنشینان آن که نزدیک به 50 نفر بودند به شهادت رسیدند. بدن وی در قم حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شده است.

بر سنگ مزارش، این جمله از امام خمینی(ره) خودنمایی می‌کند: «حجت‌الاسلام حاج شیخ فضل‌الله محلاتی، شهید عزیزی که من می‌شناسم، عمر خود را در راه انقلاب صرف کرد و باید گفت یکی از چهره‌های درخشان انقلاب بود و در این راه که راه خداوند است، تحمل سختی‌ها نمود و رنج‌ها کشید و با قامت استوار ایستادگی کرد». هم چنین رهبر انقلاب درباره او می‌فرمایند: «به قدری ایشان به امام علاقه داشت و اعتقاد به نظرات امام داشت که هر موقع امام یک چیزی را بیان می‌کرد، مثل یک امر تعبّدی برایش لازم‌الاجرا بود». 

روز شهادت وی در تقویم رسمی ایران با نام «روحانیت و دفاع مقدس» نامگذاری شده است.

در ذیل فرازی از وصیتنامه این شهید عزیز بزرگوار را ملاحظه می‌کنید: 

از معظم له ( حضرت امام) بخواهيد براي آمرزش من،دعاي مخصوص نمايد. من در اين عالم به او عشق مي ورزيدم و امر او را امر خدا و رسول (ص) مي دانستم. اميد است ايشان هم بعد از اين عالم و در پيشگاه خداوند شفاعت كند تا ان شاءالله در آن دار بقا در كنار ايشان باشم 
فرزندانم سه چیز را اگر نداشته باشید، من از شما نمی‌گذرم و از شما راضی نخواهم بود: الله، قرآن و امام خمینی 
دعای این شهید بزرگوار بدرقه راهمان...

خبرنگار:یاسمن رودباری