کد خبر 162795
۵ فروردین ۱۴۰۲ - ۱۰:۳۴

دعای روز سوم ماه مبارک رمضان

دعای روز سوم ماه مبارک رمضان

در پیام روز سوم ماه رمضان به نتایج جهالت اشاره شده است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ رمضان نام یکى از ماه‏‌هاى قمرى و تنها ماه قمرى است که نامش در قرآن آمده است و یکى از چهار ماهى است که خداوند متعال جنگ را در آن حرام کرده است؛ مگر اینکه جنبه دفاع داشته باشد. در این ماه کتاب‏ هاى آسمانى قرآن‏ کریم، انجیل، تورات، صحف و زبور نازل شده است.

پیامبر اکرم (ص) درباره ماه رمضان فرمودند: «شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ يُضاعِفُ اللّه‏ فيهِ الحَسَناتِ وَ يَمحو فيهِ السَّيِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَكَةِ؛ ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مى‌‏افزايد و گناهان را پاك می‌كند و آن ماه بركت است».

منبع: (بحار الانوار (ط-بیروت) ج93 ، ص340 - فضایل الاشهر الثلاثه ص95 )

در این ماه برای هر روز آن ادعیه روزانه ذکر شده است که می توانید به همراه تفسیر آن در ذیل مشاهده کنید.

دعای روز سوم ماه مبارک رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ ارْزُقنی فیهِ الذّهْنَ والتّنَبیهَ وباعِدْنی فیهِ من السّفاهة والتّمْویهِ واجْعَل لی نصیباً مِنْ کلّ خَیْرٍ تُنَزّلُ فیهِ بِجودِکَ یا أجْوَدَ الأجْوَدینَ.

خدایا، در این ماه به من تیزهوشی و بیداری روزی کن و از بی خردی و اشتباه دورم ساز و از هر خیری که در این ماه نازل می کنی، برایم بهره ای قرار ده و به حق جودت، ای بخشنده ترین بخشندگان.

 

پیام های روز سوم: جهالت

برخی از نتایج جهل

1 - انحراف عقیدتی: «یظنون بالله غیر الحق ظن الجاهلیة»؛ «به خداوند گمان ناروا می‌برند، گمان جاهلیت.»

2 - خودبزرگ بینی

3 - خود محوری

4 - تخطئه دیگران

5 - گمراه دانستن دیگران

6 - انکار و تکذیب

7 - لجاجت

8 - خودپسندی

قال علی علیه السلام: «ان الجاهل من عد نفسه بما جهل من معرفة العلم عالما و برایه مکتفیا و لمن خالفه مخطیا و لمن لم یعرف من الامور مضللا و اذا ورد علیه من الامر ما لا یعرفه انکره و کذبه و کان للحق منکرا و فی اللجاجة متجریا و عن طلب العلم متکبران؛ نادان کسی است که خود را نسبت به نادانسته هایش دانا شمارد و نظر خود را کافی بداند، هر کس با وی مخالفت کند او را در اشتباه پندارد و ناآگاهان را گمراه کند، هرچه را نداند انکار و تکذیب کند، حقیقت را انکار نموده و در لجاجت جری باشد و در طلب دانش، خودپسندی کند.»

پند گفتن با جهول خوابناک

تخم افکندن بود بر شوره خاک

چاک حمق و جهل نپذیرد رفو

تخم حکمت کم دهش ای نیکخو

زانکه جاهل جهل را بنده بود

هر چه پندش می دهی او نشنود. 

 

برچسب‌ها