به گزارش خبرنگار اقتصادی حیات؛ مسکن ملی یا طرح اقدام ملی تولید مسکن، ایده دولت 11 و 12 است که به منظور تکمیل طرح نیمه‌‌تمام مسکن مهر برای خانه‌‌سازی در درون شهرها و مطابق با نیاز متقاضیان رقم خورد و زمین‌هایی که در تملک دولت قرار داشت، برای اجرایی کردن این طرح در نظر گرفته شد.

بر اساس اعلام بهمن ماه سال جاری رئیس اداره کل اعتبارات بانک مسکن، نرخ وام طرح نهضت ملی مسکن از 18 به 23 درصد در قراردادهای جدید افزایش پیدا کرد و کل سود پرداختی متقاضی این تسهیلات را به حدود یک میلیارد و 642 میلیون تومان ‌رساند. براساس این طرح اقساط متقاضیانی که در حال پرداخت تسهیلات هستند تقریباً به حدود هشت و نیم تا 9 میلیون تومان افزایش پیدا خواهد کرد.   

از سوی دیگر حداقل دستمزد از سوی وزارت کار هفت میلیون و 920 هزار تومان اعلام شده و این یعنی تعداد زیادی از مردم توانایی بازپرداخت تسهیلات را نداشته و با توجه به تورم بالای مسکن در سال جاری، یا سال پیش‌رو، تسهیلات در نظر گرفته شده از سوی بانک مسکن با سود 18 درصد، دوای درد شهروندان و قشر متوسط و کارگر جامعه نخواهد بود.

چرا که حقوق دریافتی کارگران و کارمندان چنان تحت‌تاثیر گرانی و تورم لحظه به لحظه در کشور کمر خم کرده است که کسی توان پرداخت این اقساط سنگین را نخواهد داشت.

به گفته بسیاری از کارشناسان اقتصادی و حوزه مسکن، و همچنین مقام معظم رهبری، که تاکید بر حضور فعالیت شرکت‌های خصوصی و مردم در اقتصاد کشور را داشتند،حضور بنگاههای خصوصی در حوزه‌های مختلف اقتصادی از جمله مسکن، می‌تواند نوید‌بخش بهتر شدن وضعیت نابسامان مسکن و خانه‌دار شدن اقشار کارگری و ضعیف جامعه در کشور باشد.

در این میان، عدم توان مالی متقاضیان مسکن در باز پرداخت وام ماهانه، با توجه به حقوق دریافتی اندک آنها، عامل رکود این حوزه و عدم فعالیت انبوهسازان مسکن خواهد شد. بازار مسکن چه از سمت عرضه و چه از سمت تقاضا در وضعیتی نامتعادل به سر برده و از آنجایی که این حوزه که یکی از بخش‌های اساسی اقتصاد در کشور است، با افزایش قیمت و تورم چشم گیری روبه‌رواست.

طبق آخرین آمار بانک مرکزی، در سال 1401متوسط قیمت مسکن در تهران به حدود 55 میلیون تومان رسید، که با توجه به وضعیت معیشتی و اقتصادی عموم جامعه، خانه دار شدن شهروندان با طرحی با نام «مسکن‌ ملی» و تسهیلات در نظر گرفته شده برای آن با بازپرداخت ماهانه 9 ملیون تومانی، راه مطمئنی برای خانه دار شدن متقاضیان نبوده و مانعی بزرگ در این مسیر بوده که باعث می‌شود خانه‌دار شدن برای قشر کارگری و ضعیف جامعه رویایی بیش نباشد.

در پایان و با در نظر گرفتن این مهم که داشتن مسکن و سرپناه، یکی از ابتدایی‌ترین حقوق و نیازهای هر شهروندی است، لازم به نظر می‌رسد که به جد از سوی مسئولین مورد بررسی و واکاوی قرار گیرد تا شاید با ارائه راهکارهای واقعی و آسان و با در نظر گرفتن درآمد ماهانه کارگران و اقشار کم توان مالی، شرایط خانه‌دار شدن آنها فراهم شود.

گزارش: معصومه غفاری