کد خبر 162399
۳ فروردین ۱۴۰۲ - ۱۰:۴۲

یک شهید، یک درس؛

شهادتم را به یکديگر تبريك بگوييد

 شهادتم را به یکديگر تبريك بگوييد

شهيد جليل رستم پور در قسمتی از وصیت‌نامه‌اش می‌گوید: اگر به فيض شهادت نايل آمدم از شما مى خواهم به همديگر تبريك بگوييد و به جاى گريه شادى كنيد. افتخار كنيد كه چنين فرزندى داشتيد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ شهيد جليل رستم پور در بيستم دي ماه 1344 در روستاي صحرا رود يکي از توابع شهرستان فسا به دنیا آمد. پدرش کشاورز بود و از اين راه به تأمين مخارج خانواده مي پرداخت . از 6 سالگی به مدرسه رفت و تا دوم راهنمايي درسش را در روستاي خودش ادامه داد؛ اما پس از آن ترک تحصيل کرد.

مدتي از شروع جنگ تحميلي مي گذشت که راهي جبهه نبرد حق عليه باطل شد . او در جبهه حدود دو سال با تمام قوا در برابر دشمنان عراقي ايستادگي کرد و سرانجام در جبهه کوشک در سي ام مرداد ماه 1364 به علت ترکش خمپاره به سر و بدن به شهادت رسید.

 

در قسمتی از وصیت‌نامه شهید رستم پور آمده است: «در شهادتم به یکديگر تبريك بگوييد. اى پدر و مادر مهربان و اى خواهر و برادران عزيزم از خداى بزرگ مى خواهم كه به شما صبر و تحمل عنايت فرمايد و جز اين با شما خير و پاداش نيكو دهد وصيتم با شما اين است كه اگر به فيض شهادت نايل آمدم از شما مى خواهم به همديگر تبريك بگوييد و بجاى گريه شادى كنيد و به جاى مجلس عزا مجلس شادى بگيريد و افتخار كنيد كه چنين فرزندى داشتيد و دراين راه داديد راه پر بركت الهى و از شما مى خواهم كه هر وقت آمدى كنار قبرم اول آن شهدا را زيارت كن و در آخر بالا سر من و مرا زيارت كن.

خطاب به نسل‌هاى آينده

 پدر و مادر مهربانم بدان كه شهادت آرزوى من است و بدانيد كه همگى شما را دوست دارم ولى مى خواهم بعد از من راه مرا ادامه دهيد و بدانيد كه هركس باخدا باشد ضرر وزيان نخواهد ديد. باز مى خواهم بگويم كه من راه خود را يافته ام چرا كه سرگردان بودم راهى كه به سعادت جاويدان ختم مى شود شهادت را در مكتب امام حسين (ع) آموخته ام و امام در آخرين لحظات فرمود هل من ناصر ينصرنى آيا كسى است كه مرا يارى كند. خطابش به كه بود به آن‌هايى كه درمقابلش ايستاده بودند يا نه. آن‌هايي كه  با او بودند (نه ) به نظر من خطاب به نسلهاى آينده بود و من نداى امام حسين (ع) پاسخ داده و آمده ام كه يزيديان را براندازم.»

برچسب‌ها