عزت الله باپیری یکی از بازماندگان زمین فوتبال چوار و بازیکن تیم فوتبال چوار 65 در بهمن ماه سال 1365 در گفتگو با خبرنگار فرهنگی حیات؛ گفت: ماه بهمن که فرا می‌رسد حال و هوای غمگینی ما را تحت تاثیر قرار می دهد، زیرا شاهد بمباران عظیمی بودیم که در میدان فوتبال به وجود آمده بود.

وی افزود: اکنون معاون مدرسه هستم و هر زمان دانش آموزان را می‌بینم یاد دوستانم که هم سن کسانی که در زمین فوتبال چوار به شهادت رسیدند، میفتم. اگر دوستانم اکنون در قید حیات بودند برای خودشان زندگی داشتند و در آستانه بازنشستگی بودند.

وی با روایتی از صحنه بمباران زمین فوتبال چوار گفت: چیزی جز مظلومیت در زمین فوتبال چوار مشاهده نشد ما با لباس ورزشی فقط به آسمان نگاه می کردیم که ببینیم چه زمانی از بین می رویم، همان لحظه که یک هواپیما برای شناسایی آمده بود و از روی زمین فوتبال رد می شد من چون بازیکن ذخیره بودم، کنار زمین با دوستان نشسته بودیم، مشاهده کردیم که دقیقا بمب ها را هدایت می کنند.

باپیری افزود: از مسیر طول زمین که به طرف زمین می دویدم، همین که برگشتم مشاهده کردم، قسمت دروازه تیم چوار را بمباران کرده بودند، دروازه بان بی دفاع و هافبک ها به اضافه خیلی افراد دیگر شهید شدند، یک لایه سیاه رنگی زمین را گرفته بود و نزدیک دوازده نفر از بچه ها روی زمین افتاده بودند و دست هایشان قطع شده بود و سرهایشان ضربه شدیدی دیده بود.

وی ادامه داد: وقتی به زمین فوتبال نگاه می‌کردیم فقط موجی از خون، دود و باروت می‌دیدیم، پیکرهای رفیقانم و خون های با هم ترکیب شده و مادرهایی که به دنبال پیکر بچه هایشان می آمدند از صحنه هایی است که هیچ وقت فراموش نمی کنم.

بازیکن پیشکسوت تیم چوار 65 گفت: واقعا حادثه دردناک و کم نظیر در دنیا برایمان اتفاق افتاد، ما برای ورزش و نشاط آمده بودیم و یک آن با کشته شدن عزیزانمان در زمین فوتبال روبرو شدیم. همسرم در آن موقع کلاس چهارم ابتدایی بود که برادرش در زمین فوتبال چوار شهید شد، 36 سال است از آن زمان می‌گذرد هر زمانی که می‌خواهیم از زمین فوتبال چوار بگذریم، او را در نظر دارم جرات نگاه کردن به زمین فوتبال را ندارد.

وی با اشاره به پیگیری درباره موضوع شهدای چوار که لازم است از بعد جهانی به  این مسئله بیشتر توجه شود، گفت: دوستانمان در مجموعه تشخیص مصلحت آقای هاشم بیگی که آن موقع خودش تماشاچی فوتبال بود، دوازده سالی می شود که این حادثه فوتبال را به طور جدی پیگیر هستند، فدراسیون فوتبال هم جلساتی در اینباره برگزار کرده است، همچنین بنیاد شهید و سپاه پاسداران هم برای این موضوع پای کار آمده اند.

باپیری افزود: مقام معظم رهبری امسال به طور جدی پیگیر این قضیه بودند که این حادثه بایستی جهانی شود، زیرا حادثه عظیمی است، رئیس‌جمهور نیز با خانواده شهدای زمین فوتبال چوار دیدار داشتند در این دیدار ابعاد قضیه را به جد پیگیر هستند ولی اگر گله‌مند باشیم واقعا هنوز نارسایی ها و کمبود هایی در زمین فوتبال چوار مشاهده می شود. انتظار خیلی از خانواده ها این است که این اتفاق یک بعد جهانی به خود بگیرد و در تقویم رسمی این قضیه ثبت شود.

وی ادامه داد: همانطور که هواپیمای تیم ملی انگلیس سقوط کرد و خبر آن در رسانه ها  بسیار غوقا به پا شد. حادثه زمین فوتبال چوار خیلی عظیم تر بود که 22 نفر برای بازی و شادی آمده بودند و همچین اتقاق دردمنشانه ای برایشان از سوی جنگنده های رژیم بعث عراق افتاد که بخش عظیمی از مظلومیت ملت ایران را می‌شود با این قضیه اثبات کرد. من و خیلی از دوستانم بعد از 36 سال از این اتفاق اثار روحی روانی آن حادثه دل خراش برایمان ماندگار  است. 

باپیری با اشاره به نگاه دشمنان خارجی به کشورمان گفت: دشمن از گذشته در زمان انقلاب با جنگ هشت سال دفاع مقدس ، بمباران شیمیایی و بمباران شهرهای بی دفاع از جمله چوار، تمام تلاشش را برای از بین بردن میهن مان کرد، در هر صورت در طول هشت سال جنگ ما کم نیاوردیم و ذره ای از خاک کشورمان را از دست ندادیم، اکنون هم این کشور ها چشم طمع به مملکت مان دارند و با تحریم ها و خرابکاری ها در مجامع بین المللی به دنبال این هستند که این کشور روی آسایش به خودش نگیرد.
 

گزارش از حدیث ورناصری