به گزارش گروه سلامت حیات؛ "توصیف خان" پژوهشگر علوم تغذیه در دانشکده پزشکی تمرتی دانشگاه تورنتو در بیانیهای مطبوعاتی گفته است: "این نتایج شگفت آور است، زیرا عسل حدود 80 درصد قند دارد. ما نمیگوییم که اگر در حال حاضر از شکر اجتناب میکنید باید شروع به خوردن عسل کنید. با این وجود، اگر از شکر، شربت یا شیرین کننده دیگری استفاده میکنید تغییر آن قندها با عسل ممکن است خطرات متابولیک قلبی را کاهش دهد".
به نقل از فاکس نیوز، نویسندگان این مقاله افزوده اند: "عسل ترکیب پیچیدهای از قندها (معمول و کمیاب)، اسیدهای آلی، آنزیمها، پروتئینها، اسیدهای آمینه، مواد معدنی، ویتامینها و مواد فعال زیستی است که توسط زنبورهای عسل از شهد گلها ساخته میشوند". عسل و شکر هر دو کربوهیدرات هستند. این بدان معناست که هر دو ماده از گلوکز و فروکتوز ساخته شدهاند، اما هر کدام دارای پروفایلهای مغذی، بافت و طعم متفاوتی هستند.
عسل از برخی جنبههای تغذیهای سالمتر معرفی میشود. با این وجود، شکر ممکن است بر اساس طعم و مقرون به صرفه بودن ترجیح داده شود. شیرین کنندهها به طور کلی اغلب ناسالم در نظر گرفته میشوند، اما مصرف مقادیر کم نباید باعث ایجاد عوارض در بین اکثر افراد شود. بنابراین، نباید از آن ترسید. با این وجود، هنگامی که افراد بیش از حد از این مواد مصرف میکنند ممکن است تغییرات قابل توجهی در قند خون، احساس ناراحتی گوارشی یا افزایش خطر پوسیدگی دندان را تجربه کنند.
برخی از افراد ممکن است واکنش آلرژیک به اجزای خاصی از عسل داشته باشند و عسل برای نوزادان با سن کمتر از 12 ماه بی خطر نیست. طبق نتایج تحقیقات پیشین مصرف زیاد قندهای آزاد به افزایش چاقی، دیابت نوع 2 و بیماری قلبی دامن میزند. در دستورالعملهای رژیم غذایی برای آمریکاییها توصیه شده که بیش از 10 درصد از کل کالری روزانه از شکر تامین شود و این شامل عسل نیز میشود.
پژوهشگران تورنتو بررسی سیستماتیک و متا آنالیز 18 کارآزمایی بالینی را انجام دادند که بیش از 1100 شرکت کننده را شامل میشد. آنان قصد داشتند تاثیر عسل بر عوامل خطر قلبی و متابولیک را تعیین کنند.