به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ مستند «نقاب‌دارها» با صحنه‌ ورود ترامپ به جمع خبرنگاران در کاخ سفید و استنادات او علیه ایران آغاز می‌شود. استناداتی که منابع آن‌ها نامعتبر است. خط اصلی مستند از جستجو درباره‌ی سرنخ اخبار جعلی حول ایران شروع می‏‌شود؛ به مسائل عربستان، لبنان و عراق می‌پردازد و در نهایت باز به ایران و ماجراهای مربوط به حجاب و حرم شاه‌چراغ بازمی‌گردد.

پرداختن به مسائل کشورهای مختلف می‌توانست فیلم را چندپاره کند؛ ولی خط روایت ماجراها نوعی انسجام به آن بخشیده و مانع از بریده‌بریده شدن آن شده است. لحظاتی از فیلم نیز از لحاظ اطلاعات جدیدی که به مخاطب عمومی می‌دهد، چشمگیر است.

داده‌هایی که تکراری نیستند و ذهنیت مخاطب ایرانی نوعاً کمتر با آن آشنا شده است. از نقاط قوت فیلم می‌توان به ریتم بررسی حوادث و آوردن نمونه‌ها و شواهد اشاره کرد. ریتم تند و ضربان‌داری که مخاطب را تا انتها می‌کشاند. گرچه در عین حال نوعی شتاب‌زدگی هم در آن وجود دارد و ماندگاری در ذهن یا تأثیرگذاری عمیق را مانع می‌شود.

استناد به گفتگوها و تصاویری که بعضا به سفارش خود منافقین ساخته و پرداخته شده یوده هم می‌تواند مخاطب خاکستری را تحت تأثیر قرار دهد. موسیقی فیلم به فضاسازی مستند کمک زیادی کرده؛ ولی گاهی پرحجم است و زیاد به چشم می‌آید.

صدای روایت‌گر نیز به کمک حال و هوای کلی فیلم آمده است. یکی از نقاط ضعف جدی فیلم، استفاده‌ زیاد از نمایش متون انگلیسی و مطالب سایت‌ها و درعوض عدم استفاده از تصاویر تولیدی یا مصاحبه‌های تحلیلی است. چیزهایی که می‌توانست قوام و قوت بیشتری به مستند بدهد، تنوع تصویری و بصری ایجاد کند و مستند را به کیفیتی در رده‌ مستندهای برتر برساند.

با همه‌ این احوال، طرف‌داران پر و پا قرص مستندهای سیاسی، گرچه آن را مستند رده‌بالایی نخواهند دید؛ اما لحظاتی ناب از آن خواهند یافت.