به گزارش پایگاه خبری حیات، شهید حسین امینیان فرزند محمد در 20 بهمن ماه 43 در شاهرود بدنیا آمد و در سن 16 سالگی در یگان سپاه شاهرود-تیپ 17 علی بن ابی طالب (ع) به عنوان بسیجی به جبهه اعزام شد.
وی که یک ماه و 23 روز در جبهه حضور داشت، در تاریخ 26 تیرماه 61 در عملیات رمضان در منطقه شلمچه به شهادت رسید اما پیکر مطهر این دانش آموز شهید 37 سال بعد در روز 9 تیرماه 98 در شلمچه بعد از تفحص پیدا شده است و در تاریخ 11 تیرماه 98 در شاهرود تشیع و در گلزار شهدای این شهر به خاک سپرده شد.
وصیت نامه این شهید والا مقام بدین شرح است:
بسم الله ا لرحمن الرحیم
« ان الله اشتری من المومنین انفسهم [ و اموالهم] بان لهم الجنۀ یقاتلون فی سبیل الله فیقتلون »
و یقتلون [ وعداً علیه حقاً فی التورایۀ و الانجیل والقرآن و من اوفی بعهده من الله فاستبشروا ببیعکم الذی بایعتم به ] و ذالک هو الفوز العظیم »
«همانا خداوند جان و مال مؤمنین را به بهای بهشت از ایشان خریداری نموده که در راه خدا جهاد می کنند و پس می کشند و کشته می شوند... و این خود شهادت و پیروزی عظیمی است.» پس از ستایش به خداوند سبحان و عظیم و با درود به رسول اکرم پیامبر گرامی و ائمه اطهار بالاخص حضرت مهدی ( عج) و نایب برحقش امام خمینی و ملت شهیدپرور ایران و با عرض سلام خدمت پدر و مادر گرامیم و دیگر آشنایان.
من با درک مسئولیتی که بر دوش تک تک ما سنگینی می کرد برای جهاد در راه خدا و حراست از خون چندین هزار شهید برای جنگ با کفر بعثی و ضدخدا به جبهه اعزام شدم تا بتوانم به سهم خود و با کمک الله و نیروی ایمان این تهاجمی را که بر سرزمین ما و در حقیقت به آزادی و آقایی و به اسلام به ما کرده اند و می خواهند که آقایی خود را بر سر ما حکمفرما نمایند، دفع کنیم و هر چند دین ما دینی است که همه را به صلح دعوت می کند، ولی این صلح دیگر شامل زمانی نمی شود که دشمن به خاک و آقایی ما تهاجم کند و ما به بهانه اینکه صلح طلب هستیم از جنگ با دشمن امتناع ورزیم و چنانچه خود قرآن می فرماید: «قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم» بر آنکه با شما جنگ می کنند و امروز افتخار ما است که در راه عقیده و مکتبی به جهاد برخاستم که به حقانیت آن کاملاً آگاه هستیم و برای ما غیر از این گامی نیست که در این راه ما پیروزیم و یا به درجه شهادت نائل خواهیم آمد، ولی با شهادت خود مشت محکمی می زنیم بر دهان هر زورگویی. که ملت ما تا آخرین نفس می جنگد، اما تن به خواری و ذلّت نمی دهد و اما به تحقیق مرگ در هر کجا که باشیم ما [را] در بر پس چه بهتر قبل از اینکه «انّالله و انّا الیه راجعون» خواهد گرفت زیرا به گفته خود قرآن مرگ ما را در کام خود بکشد خود به سوی مرگ بشتابیم و اما این دنیا گذرگاه و آزمایشگاهی بیش نیست که در این محل همه آزموده می شوند تا بد از خوب تشخیص داده و باز از قرآن می آموزیم که « آیا مردم پنداشتند که به صرف اینکه گفتند ایمان آوردیم شود رهایشان می کنیم و برای این دعوی آنان آزمایش وجود ندارد و وقتی که بیش از اینان بودند امتحان کردیم تا دروغگویان از راستگویان کاملاً معلوم شوند .» و اما شهید ناظر بر اعمال ماست ، شهید همچون شمعی است که می سوزد و اطراف خود را نورانی می کند و مرگ حیات بخش است و آخر زندگی نیست، بلکه تبدیل صورتزندگی است از زندگی پربلا به زندگی طیبه و بی خوف چنانچه قرآن میفرماید: «مپندارید آنان که در راه خدا کشته می شوند مردگانند بلکه آنان زنده اند و در نزد خدای خود روزی می خورند.»
درود به پدر عزیزم که رضایت نامه مرا که حکم وصیتنامه ام بود امضاء نمود.
« والسلام »
حسین امینیان
