به گزارش خبرنگار فرهنگی حیات؛ هوای سرد پاییزی بر بهشت زهرا غالب شده بود. در گلزار شهدا قدم می‌زدم که از دور توجهم به او جلب شد. تمام اطراف را شسته و آب و جارو کرده بود. 

چهل سال است که آنجاست. بعد از یوسفش که دیگر به کنعان برنگشت؛ غم برادر هنوز بر دلش سنگینی میکند. خواهر غمخوار برادر است. همیشه و همه جا. او خواهر شهید یوسفعلی اسدی طوسی است.

یوسفعلی اسدی طوسی دوم شهریور ۱۳۴۹، در شهرستان نکا به دنیا آمد. پدرش خضر، کشاورز بود و مادرش کلثوم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دهم تیرماه ۱۳۶۵، در مهران بر اثر اصابت تیر و ترکش، شهید شد. مزار او در گلزار شهاب الدین زادگاهش واقع است.

خواهر شهید طوسی در گفتگو با خبرنگار ما گفت:  برادرم در عملیات کربلای 5 در کانال پرورش ماهی در شلمچه به شهادت رسید. او از 13 سالگی به جبهه رفت و آنقدر سنش کم بود که با دستکاری شناسنامه اش به جبهه رفت. آنقدر ریزه میزه بود که همه او را دست می انداختند که چطور به جبهه راهش داده اند.

وی افزود: وقتی اعزام شد در آشپزخانه مشغول شد ولی خیلی ناراحت بود چون میگفت من دلم می خواهد در خط مقدم باشم.بعد از اینکه دوباره آموزش دید بعنوان آرپیجی زن مشغول شد و زمانی که داشت تانک عراقی را منهدم می کرد سرش مورد اصابت قرار می گیرد و به شهادت می رسد.

خواهر شهید بیان کرد: یوسفعلی همه اتفاقات خوب و بدی که برای ما رخ می دهد را جلوتر به ما اطلاع می دهد و اینکه می گویند شهدا زنده هستند را من به عینه دیدم.