اکبر محمدی در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی حیات در خصوص صعود تیم نوجوانان ایران از مرحله گروهی جام جهانی زیر 17 سال اظهار داشت: این پنجمین دوره حضور ما در جام جهانی بعد از انقلاب است، تیمهای آسیایی مثل ژاپن و کره و استرالیا و تا حدودی ازبکستان همیشه در تلاش هستند تا به مسابقات جام جهانی صعود کنند چرا که میخواهند بازیکنانشان از این سن در میادین بین المللی حضور پیدا کرده و با بازیکنان سایر قارهها تنه به تنه شوند و تجربه کسب کنند. این موضوعی است که در فوتبال ما هم چند وقتی است باب شده و زمانی که کارلوس کیروش در تیم ملی بزرگسالان ما حضور داشت دنبال چنین بازیکنانی بود که در ردههای پایه تجربه حضور در میادین بین المللی را داشتهاند. این نکته مهمی است که باید به آن توجه شود و باید تمام تلاش ما این باشد که در ردههای پایه و در همه سطوح در میادین مهم بین المللی مثل جام جهانی حاضر شویم تا بازیکنان تجربه کسب کنند و در سطح بزرگسالان بتوانیم از آن بهره برداری کنیم.
وی افزود: نکته بعدی این است که تیمهای فوتبال دنیا در این سطح تفاوت کیفیت چندانی با هم ندارند چون در مرحله آموزش هستند. به همین منظور تیمها دست یافتنیتر هستند. مثلا ما در سطح بزرگسالان با انگلیس روبرو میشویم 6 گل هم از این تیم دریافت میکنیم و یا شاید با برزیل بازی کنیم هم با گلهای زیادی مغلوب شویم ولی در این سطح تنه به تنه با آنها رقابت میکنیم و حتی میتوانیم آنها را شکست دهیم. صرف نظر از این موارد به نظر من حضور ما در جام جهانی در چنین رده سنی برایمان به نتیجه گره بخورد. همینکه در چنین سطحی حضور داریم برای ما کافی است و باید تجربه کافی از آوردگاه بزرگی مثل جام جهانی را کسب کنیم. خصوصاً که ما در این دوره در گروه سختی قرار داشتیم و دو مدعی قهرمانی در گروه ما قرار گرفته بودند. این گروه مرگ بود که برای ما تبدیل به گروه زندگی شد. یک تهدیدی که کادرفنی و بچهها آن را تبدیل به فرصت کردند.
کارشناس فوتبال در ادامه گفت: برزیل که یک قدرت سنتی در مسابقات محسوب میشود و در دهه اخیر هم انگلیس با تعریف DNA جدیدی برای فوتبال خودش تبدیل به یک مدعی جدی شده است و در ردههای سنی مختلف نتایج خوبی کسب کردند و این نشان از فلسفه جدید فوتبال انگلیس دارد و خوشبختانه خود حسین عبدی هم با این اتمسفر آشنایی کامل دارد چرا که تحصیلات فوتبالش را در انگلیس گذرانده و این به کمک تیم ما آمد. در کل استعدادیابی خوبی از سمت کمیته جوانان برای تیم صورت گرفته بود و اردوهای طولانی مدت و مستمر زیادی داشت که البته اینکه بازیهای تدارکاتی زیادی برگزار نکردیم هم جای انتقاد دارد. بازیکنان مدت زیادی کنار هم بودند و مثل یک تیم باشگاهی تمرین کردیم و تفاوت ما با انگلیس و برزیل همین بود که بازیکنان آنها درگیر تیمهای باشگاهی خودشان بودند و هماهنگی میان آنها سختتر انجام میشود.
محمدی در تشریح وضعیت تیم نوجوانان ما مطرح کرد: اگر از لحاظ تکنیکی بخواهیم بازیکنانمان را بسنجیم تفاوتی میان ما با برترینهای دنیا در این رده وجود ندارد. از لحاظ فیزیکی و بدنی هم حساب کنیم وضعیت خوبی در تیم ما حاکم بود. بدن آرشا شکوری را شما ببینید یا درویش عالی را ببینید یا موردی که پست تخصصیاش دفاع بود ولی به خط حمله آمد که بتواند دوندگی کند. یا در نیمه دوم کسری طاهری را به عنوان بازیکن انرژیک وارد میکنیم که ضرباهنگ بازی را عوض میکرد. تیم ما فیزیکی بسته شده است و این تصمیم درستی بود چرا که ما از لحاظ زیرساخت و امکانات در سطح ابرقدرتهای فوتبال نیستیم و در این شرایط شما باید پوشش ضعفها باید به فوتبال فیزیکی و استفاده از ضربات ایستگاهی و موارد این چنینی روی بیاورید. در هر صورت ما بازی اول را بدون اعتنا به نام برزیل شروع کردیم. 20 دقیقه اول شاید تحت تاثیر نام برزیل بودیم ولی هرچه از بازی میگذشت خودمان را بیشتر پیدا میکردیم. این در بازی با انگلیس به ما کمک کرد و ما از ابتدا با اعتماد به نفس بازی کردیم و گل اول را هم زدیم ولی چون بازیکنان به خاطر بازی با برزیل خسته بودند، شرایط جوی و بارندگی هم مزید بر علت شد که نتوانیم بازی را حفظ کنیم ولی در بازی سوم چیزی که نیاز داشتیم را برداشت کردیم و با شکل خوبی به دور بعد راه پیدا کردیم.
وی در رابطه با تقابل با مراکش هم عنوان داشت: حریف ما در سطح انگلیس و برزیل نیست و مراکش برای ما دست یافتنی تر از این دو تیم است. آنها از تیمهای خوب آفریقایی هستند که آنجا قهرمان شدند و به جام جهانی آمدند. مراکش بازیکنان دو ملیتی آفریقایی - اروپایی زیادی دارد و فوتبال خوبی بازی میکنند. تیم بزرگسالان آنها هم وضعیت خوبی دارد و چند سال است در فوتبال پایه هم سرمایه گذاری خوبی دارند. این مرحله هم بازی حذفی است و بازیهای حذفی حساسیت بالایی دارند و شما اینجا حق اشتباه نداری. به هر ترتیب من فکر میکنم با توجه به کیفیتی که از تیم و بازیکنان دیدم ما میتوانیم از پس مراکش بر بیاییم. با پتانسیلی که از برزیل و انگلیس دیدم ما پتانسیل بردن و صعود را داریم و بستگی به آمادگی بدنی و روانی بازیکنان دارد. اگر ریکاوری خوبی روی آنها صورت گرفته باشد و از لحاظ روحی به خوبی تهییج شده باشند و برای رسیدن به گل اول عجله نکنند میتوانیم بازی را ببریم. اگر به گل هم برسیم توانایی دفاع و ضد حمله داریم و در ضربات ایستگاهی هم حرف برای گفتن داریم برای همین با استراتژی مناسب میتوانیم مراکش را شکست دهیم.
محمدی در پایان در مورد اینکه چرا نفرات زیادی در سالهای گذشته از تیمهای رده پایه به سطح بزرگسالان نرسیدند هم گفت: برای پیشرفت در ردههای سنی پایه شما ابتدا باید یه DNA فوتبال برای خودتان تعریف کنید. این یعنی فلسفه فوتبالی که شما باید بر اساس آن بازیکن انتخاب کنید و استعدادیابی انجام دهید. این باید به صورت درست اتفاق بیافتد. دوم طراحی تمرین مناسب برای سطوح مختلف سنی است. برای مثال زیر 7 سال بداند چطور تمرین کند و زیر 10 سال تا بالا به همین ترتیب و در نهایت با تعریف یک نقشه بازی را نیاز داریم. مثلا اگر یک باشگاهی تیم بزرگسالانش با یک روش بازی میکند، تیم پایهاش هم با همان روش بازی کند و در تیمهای ملی هم همین اتفاق رخ دهد. در کشورهای صاحب فوتبال این را میبینید. مثلا همان سبک بازی بزرگسالان آلمان را در نوجوانانش هم میبینید. در کنار اینها برگزاری لیگ مرتب و آموزش مربیان هم در این بین تاثیرگذار هستند.
نظر شما