به گزارش حیات؛ لیگ برتر فوتبال ایران وارد فصل جدید خودش شده است و با توجه به تغییر یک هفته‌ای در زمان برگزاری نخستین بازی‌ها در پایان هفته جاری شاهد شروع دور بیست و سوم رقابت‌ها خواهیم بود و در شرایطی به استقبال لیگ برتر جدید می‌رویم که همچنان یک حسرت بزرگ روی فوتبال ما سایه افکنده و آن هم ورود و بهره برداری از تکنولوژی VAR یا همان کمک داور ویدیویی است که همچنان نه خبری از به کار گیری آن است و نه حتی قدمی رو به جلو به سمت آن که نوید بخش به کارگیری از این تکنولوژی در آینده‌ای نزدیک باشد.

با توجه به سیاست‌گذاری‌های نامناسب در بحث استعدادیابی، آموزش، رسدیگی به مسائل مالی و سایر مواردی که سطح داوری در فوتبال ایران را ارتقا دهد، اشتباهات فاحش در قضاوت مسابقات لیگ برتر در چند فصل اخیر بیش از حد نرمال بوده و این آش به قدری شور بوده که حتی صدای خود رئیس فدراسیون فوتبال و رئیس کمیته داوران هم در آمده و اعتراف به تغییر نتیجه 30 بازی از لیگ برتر فصل گذشته به واسطه تصمیمات اشتباه داوران خودش کمتر از یک فاجعه برای فوتبالی که هزینه‌های حرفه‌ای در آن صورت می‌گیرد ولی حرفه‌ای اداره نمی‌شود، نیست.

از سوی دیگر اعتراضات به تصمیمات داوران در فوتبال ایران هم به دنبال میزان اشتباهات، از حد نرمال و طبیعی فراتر رفته است و در این میان تبدیل به نمدی برای برخی از مربیان ناکام شده تا از آن کلاهی برای توجیه اشتباهات فنی خودشان داشته باشند و هر تیمی که نتیجه دلخواه را کسب نمی‌کند یا مقصر تمام و کمال آن را داور مسابقه می‌داند یا اگر هم کمی منصف باشد حداقل اشاره‌ای به نقش داوری در ناکامی تیم مطبوعش دارد و این میزان اعتراض به درست یا غلط جو و فضای فوتبال ایران را متشنج می‌کند و خود داوران هم از این فضای غبارآلود متضرر می‌شوند.

این یک سوی ماجرای عدم ورود VAR به فوتبال ایران و تبعات داخلی آن است و سوی دیگرش هم تبعات بین المللی آن است که فوتبال ایران را از میزبانی در میادین جهانی محروم می‌کند چرا که AFC و فیفا سخت‌گیری زیادی روی این موضوع داشته و روز به روز این سخت‌گیری بیشتر هم می‌شود تا آنجا که تیم ملی فوتبال ایران و نمایندگان ایران در آسیا بدون به کار گیری این تکنولوژی قادر به میزبانی از حریفان خود در خانه نیستند و اگر نتوانند ورزشگاه‌های داخلی را به این تکنولوژی مجهز کنند، باید ورزشگاهی در خارج از ایران که مجهز به VAR است را اجاره کرده و به عنوان محل میزبانی معرفی کنند.

از همین رو شایعاتی مبنی بر اجاره VAR برای ورزشگاه آزادی در لیگ قهرمانان آسیا جهت میزبانی پرسپولیس مطرح شده که نشان از ناتوانی در تهیه و استفاده از این سیستم است و به خودی خود یک آبروریزی برای فوتبال ایران به حساب می‌آید.

با یک جستجوی ساده اینترنتی می‌توان به تعداد وعده‌های داده شده در مورد زمان ورود تکنولوژی کمک داور ویدیویی به فوتبال ایران و عملی نشدن هیچ یک از آنها پی برد و حتی اقداماتی که نشان دهد فوتبال ایران به سمت تجهیز به VAR پیش می‌رود هم دیده نمی‌شود و البته ورود این سیستم و استفاده از آن در میانه فصلی که شروع شده هم منع قانونی و حرفه‌ای دارد و اصل یکپارچگی مسابقات (برگزاری تمام بازی‌های یک فصل در شرایط مشابه) را زیر سوال می‌برد و خودش مصداق دیگری از بی عدالتی می‌تواند باشد که آن هم تبعات منفی خودش را دارد.

بدین ترتیب یک فصل دیگر فوتبال ایران هم بدون این تکنولوژی شروع شده و بدون آن هم به پایان می‌رسد و دور از ذهن نیست که از الآن خودمان را هم برای اشتباهات فاحش داوری و هم برای اعتراضات شدید مربیان و اعضای کادرفنی و بازیکنان تیم‌ها به قضاوت‌هایی که برای تیم‌شان صورت می‌گیرد آماده کرده‌ایم.