به گزارش گروه فرهنگی حیات؛ بیانات سال ۱۳۶۳ رهبر انقلاب اسلامی درباره اهمیت و ابعاد عید غدیر خم منتشر می شود.
اهمّیّت واقعهی غدیر خم، به خاطر طرح مسئلهی خلافت و ولایت
به اعتقاد ما اهمّیّت مسئلهی خلافت و ولایت و حکومت اسلامی موجب آن شد که پیغمبر اکرم در آخرین ماهها، آخرین هفتههای زندگی پُربرکت خودش، مردم را نسبت به این قضیّه آگاه و روشن کند. لذا بود که در حجّةالوداع که در سال آخر عمر پیغمبر و در سال دهم از هجرت انجام گرفت، پیغمبر اکرم یک خطبهی مفصّلی در خود حج، در منیٰ یا در مکّه ایراد کردند و وصیّتهایشان را برای مردم بیان کردند؛ بعد که از حج برمیگشتند، مابین مکّه و مدینه در نقطهای به نام «غدیر خم» همهی مردم را جمع کردند؛ که در روایت هست که پیغمبر اکرم این نقطه را انتخاب کرد برای اینکه در این نقطه کسانی که از یمن یا از جاهای دیگر آمده بودند، از قبایل مختلف جدا میشدند؛ اینجا جایی بود که همهی حجّاجی که از مکّه برمیگشتند، در اینجا مجتمع بودند. خود انتخاب این بیابان داغ و زمین سوزان و آفتاب جوشنده به خاطر این بود که اهمّیّت این مسئله روشن بشود.
در روایت دارد که آن قدر زمین در غدیرخم داغ بود که بسیاری از مردم مجبور شدند عباهایشان را از دوششان بردارند، به پایشان بپیچند که پایشان تاول نزند و ناراحت نشوند. [مردم] ایستادند. پیغمبر در میان این شرایط استثنائیِ جوّی و این شرایط دشوار روی بلندی قرار گرفت، امیرالمؤمنین را بلند کرد و به مردم نشان داد؛ برای خاطر اینکه هیچ اشتباهی هم نباشد، معرّفی کرد و گفت هر کسی که من سرپرست او هستم، ولایت او را به عهده دارم، حکومت من را قبول کرده، فَهَذا عَلیٌّ مَولاه؛ علیّبنابیطالب ــ این علیِ به طور مشخّص ــ مولای او است. این اعتقاد ما است.
دو پیام واقعهی غدیر خم:
۱) خلافت امیرالمؤمنین بعد از پیامبر
ما معتقدیم که پیام غدیرخم و حادثهی نصب علیّبنابیطالب دو پیام است: یک پیام همان چیزی است که از همان روز شیعیان و طرفداران امیرالمؤمنین علیّبنابیطالب آن پیام را گرفتند و آن عبارت است از حکومت علیّبنابیطالب. حالا واقعیّتهای تاریخی البتّه جور دیگری شد.
موضعگیری امیرالمؤمنین یک موضعگیری روشنی است و ما در این زمینه به مناسبت ایّام متناسب و مرتبط با امیرالمؤمنین شرح دادیم که حضرت در اوّل کار چه جور برخورد کردند، بعد چه جور روششان را منطبق کردند، و بعد هم که به خلافت رسیدند ــ آنها بحث دیگری است ــ امّا آنچه به عنوان یک خطّ روشن در تفکّر اسلامی و در تاریخ اسلامی باقی ماند، این بود که پیغمبر اکرم این پیام را داد که علیّبنابیطالب، یعنی آن فردی که از لحاظ معنویّات، از لحاظ جهاد، از لحاظ دین، از لحاظ سوابقِ پاکی و طهارت اسلامی بینظیر و ممتاز از دیگران است، او بعد از پیغمبر منصوب به خلافت است.
۲) اهمّیّت دادن به مسئلهی حکومت اسلامی
و پیام دوّم که پیامی است که ما امروز به آن خیلی احتیاج داریم، پیام اهمّیّت دادن به مسئلهی حکومت اسلامی است. هیچ مسئلهای را رسول اکرم با این اهتمام بیان نکردند؛ در یک چنین شرایط دشواری آن را برای مردم ذکر نکردند. پیغمبر اکرم بعد از آنکه این مسئله را بیان کرد، برای اهمّیّت این مسئله، پای این قضیّه را با مُهر و امضای قرآن کریم ممهور و موشّح کرد که: اَلیَومَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَروا مِن دینِکُم؛ امروز دیگر کسانی که کافر شدند، از دین شما مأیوس شدند.
تا قبل از آنکه مسئلهی حکومت مشخّص و روشن بشود، هنوز امیدهایی در دل کفّار بود امّا امروز دیگر فهمیدند که مسئلهی اصلی و مسئلهی تمامکننده تمام شد؛ بنابراین هیچگونه مشکلی دیگر وجود ندارد و کفّار مأیوسند. فَلاتَخشَوهُم؛ پس دیگر از کفّار نترسید، وَاخشَـون؛ از خدای خود بترسید؛ با حفظ وحدت در میان خود، با حفظ مقرّرات و احکام الهی، با حفظ آنچه خدای متعال به عنوان فریضه و وظیفهای بر همهی مسلمانها معیّن کرد و معلوم کرد. اَلیَومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم؛ امروز دین شما را کامل کردیم. وَ اَتمَمتُ عَلَیکُم نِعمَتی؛ و نعمتمان را بر شما تمام کردیم. وَ رَضیتُ لَکُمُ الاِسلامَ دینًا؛ اسلام را به عنوان دین و آئین و شکل واقعی امّت اسلامی و جهتدهندهی به تاریخ اسلامی راضی شدیم که دین شما باشد. این، اهمّیّت و بزرگی این حادثه را به ما میرساند. ۱۳۶۳/۶/۲۳
انتهای پیام/
نظر شما